Przegląd i konserwacja gaśnic

Przegląd i konserwacja gaśnic

Zgodnie z § 3 ust. 2 i ust. 3 Rozporządzenia MSWiA z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów urządzenia przeciwpożarowe oraz gaśnice przenośne i przewoźne powinny być poddawane przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym, zgodnie z zasadami i w sposób określony w Polskich Normach dotyczących urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, w dokumentacji techniczno-ruchowej oraz w instrukcjach obsługi, opracowanych przez ich producentów. Przeglądy techniczne i czynności konserwacyjne powinny być przeprowadzane w okresach ustalonych przez producenta, nie rzadziej jednak niż raz w roku.

Rodzaje gaśnic i ich przeznaczenie

Sprzętem służącym do zwalczania pożaru lub ograniczania jego skutków w obiekcie są gaśnice, czyli podręczny sprzęt gaśniczy. Przeznaczony jest on do gaszenia pożarów w pierwszej fazie ich powstawania (w zarodku), uruchamiany jest ręcznie. Poza gaśnicami do podręcznego sprzętu gaśniczego zaliczamy agregaty gaśnicze i koce gaśnicze. Dobór sprzętu uzależniony jest od występujących w obiekcie (pomieszczeniu) rodzajów materiałów palnych, ich stanu skupienia i sposobu spalania. Wybór gaśnic zgodnych z wielkością budynku jest kluczowy. Należy je dobrać tak, by odpowiadały specyfice potencjalnych pożarów, które mogą się pojawić w obiekcie. Odpowiedni rozmiar gaśnicy znacząco wpływa na jej efektywność w walce z ogniem. Aby była w pełni gotowa na ewentualne zagrożenie pożarowe, ważne jest regularne i dokładne sprawdzanie jej stanu.

Podstawa prawna

Zgodnie z § 32 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 roku w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów, wszystkie obiekty muszą być wyposażone w gaśnice, które spełniają wymogi Polskich Norm dotyczące gaśnic. Ponadto, wybór rodzaju gaśnic musi odpowiadać potencjalnym grupom pożarów, jakie mogą mieć miejsce w danym obiekcie. Przepisy wymagają, aby na każde 100 metrów kwadratowych powierzchni strefy pożarowej w budynku, która nie jest chroniona stałym urządzeniem gaśniczym i jest zaklasyfikowana do kategorii zagrożenia ludzi ZL I, ZL II, ZL III, ZL V, jest produkcyjna, magazynowa z gęstością obciążenia ogniowego ponad 500 MJ/m^2, lub zawiera pomieszczenie zagrożone wybuchem, przypadała jedna jednostka masy środka gaśniczego o masie 2 kg (lub objętości 3 dm^3). W przypadkach niezawartych w powyższym wyliczeniu, z wyjątkiem kategorii zagrożenia ludzi ZL IV, wymagane jest posiadanie jednej jednostki masy środka gaśniczego na każde 300 metrów kwadratowych powierzchni strefy pożarowej, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.